Historia

Niektórzy twierdzą, że początek determinuje przyszłość......nasz Dom Spotkań (DAS) zaistniał w 1993 roku, formalnie otrzymując status jednostki organizacyjnej Kościoła Katolickiego. Dwóch jezuitów: o. Krzysztof Homa i o. Janusz Śliwa, inspirowanych niemieckim modelem funkcjonowania podobnych organizacji oraz jezuickim przekonaniem o potrzebie edukacji, przystąpiło do projektowania Domu (sam budynek już istniał).

Pierwszy nadał mu nazwę, która nawet wrocławian zbija z tropu, gdyż wielu nigdy nie słyszało o Angelusie Silesiusie. Drugi znalazł współpracowników, z którymi wspólnie przeprowadził kilka programów (tu dziękujemy Renovabis, niemieckiej fundacji, która wspierała początki DAS).

Zamierzano zatem stworzyć instytucję katolicką, która nie byłaby archaiczna lecz "kolorowa", ale i nie tak "postępowa", iż chrześcijaństwo byłoby tylko niepotrzebnym ozdobnikiem. Prześledzono zatem niemieckie pomysły, źródłowe teksty katolickiej nauki społecznej, doświadcznenia innych organizacji młodzieżowych i wreszcie sztukę zarządzania (ukłony dla dra Ryszarda Stockiego z Krakowa).

I tak się zaczęło. Jeszcze w 1993 r. DAS rozpoczął współpracę z Polsko-Niemiecką Wymianą Młodzieży (jako Jednostka Centralna), przeprowadzając programy dla Polaków i Niemców, łączące w sobie elementy historii i zabawy, poznawania innych tradycji i innych ludzi. Potem doszły do tego warsztaty dla polskich szkół średnich w ramach wiedzy o funkcjonowaniu społeczeństwa demokratycznego. To zainicjowało z kolei szkolenia na temat Unii Europejskiej, podczas których pedagodzy DAS promując polskie dążenia unijne starali się zachować obiektywizm. Stało się to jeszcze bardziej możliwe z chwilą rozpoczęcia w 1999 r. działalności w Polsce Programu "Młodzież" (początkowo "Youth-for-Europe"), dla którego DAS stał się Ośrodkiem Regionalnym na Dolny Śląsk i w ramach którego przeprowadza międzynarodowe spotkania młodzieży oraz umożliwia praktyki zagraniczne dla wolontariuszy.

Podstawowy skład DAS dzisiaj to 8 osób, ale regularnie współpracuje z nami blisko 30 innych osób. Rozwój DAS to nie tylko przeprowadzenie większej liczby programów, czy nawet wymyślanie nowych. Tworzenie sprawnej i wyróżniajacej się organizacji jest procesem wieloaspektowym, na który nie można podać prostego przepisu. W Domu Spotkań zawsze podkreślamy, że o sile organizacji decyduje zespół, budowany wokół takich elementów, jak: otwarty sposób mówienia (komunikacja), świadomość wspólnej tożsamości (misja, wizja), planowanie według priorytetów (strategia), kreatywność (innowacyjność), profesjonalizm czy odpowiedzialność. Podstawowy skład DAS dzisiaj to 8 osób, ale regularnie współpracuje z nami blisko 30 innych osób. Wszyscy tworzymy DAS wg wspólnych kryteriów, każdy na miarę swojej odpowiedzialności i umiejętności, wyznając zasadę, iż "rzeczywistość w której żyjemy jest tylko jedną z możliwych." I może jeszcze to, że nasza historia potwierdza, iż ludzie chcą by od nich mądrze wymagać i dobrze pracują tylko wówczas, gdy stworzy im się takie warunki działania, by mogli funkcjonować na najwyższym poziomie swoich kompetencji. Rozwój instytucji to rozwój ludzi, Dom Spotkań to ludzie!

DAS funkcjonuje w sieci innych organizacji pozarządowych, krajowych i zagranicznych. Spośród naszych wieloletnich partnerów chcielibyśmy wyróżnić Heinrich Pesch Haus w Ludwigshafen oraz Southwell House w Londynie. Oba robią świetne programy i mają utalentowaną kadrę pedagogiczną.

Wspominając dyrektorów Domu dodajmy, że w 1997 r. przyszedł do DAS o. Andrzej Sarnacki, który powiększył nieco zespół DAS i rozpoczął projekt wolontariatu jezuickiego (JEV - Jesuit European Volunteers). W tym czasie DAS współpracował już z niemieckim wolontariatem ICE (Initiative Christen fuer Europa), a w 1999 rozpoczął wysyłanie wolontariuszy do krajów Unii Europejskiej w ramach projektu European Voluntary Service. W roku 2000 stworzyliśmy nowe biuro, które informuje o możliwościach związanych z wolontariatem i pomaga tym, którzy chcą wziąć w nim udział.

I jeszcze jeden element, który wpływa na nasz styl. Od 1997 r. zaczęliśmy realizować projekt, który przyjął nazwę "Katolicki Instytut Zarządzania" (KIZ). W ramach projektu przeszkolonych zostało ponad 30 osób, z których niektórzy współpracują z nami jako trenerzy i doradcy. Trenerzy Instytutu prowadzą również szkolenia z zarządzania dla różnych organizacji pozarządowych. Pomimo tego, że w roku 2002 przenieśliśmy KIZ do Centrum Kształcenia i Dialogu „Theotokos” w Gliwicach (naszej organizacji partnerskiej), a my sami zajmujemy się w większym stopniu pracą pedagogiczną z młodzieżą, w refleksji nad rozwojem Domu Spotkań oraz w realizacji naszych projektów ciągle posługujemy się elementami sztuki zarządzania.

W roku 2003 Dom Spotkań został laureatem Głownej Nagrody V edycji Konkursu Pro Publico Bono.Historia wcale nie musi toczyć się kołem. Czasem wznosi się po hermeneutycznej spirali, kiedy indziej rozwija się linearnie. Tworzymy naszą instytucję elastycznie, starając się by historia nie była dla nas pułapką, ani by dzisiejsze rozwiązania nie okazały się być jutrzejszymi problemami. Pod kierunkiem kolejnych dyrektorów: o. Krystiana Sowy SJ (od początku 2002 r) oraz o. Norberta Frejka SJ (od końca 2004 r) staramy się wspólnie wypracowywać i przeprowadzać programy związane z naszą tożsamością i bliskimi nam wartościami, a równocześnie takie, ktore odpowiadają na znaki czasu. W roku 2003 Dom Spotkań został laureatem Głownej Nagrody dla organizacji o zasięgu regionalnym V edycji Konkursu Pro Publico Bono na najlepszą inicjatywę obywatelską. W tym samym roku Dom Spotkań został wpisany przez Wydział Edukacji Urzędu Miejskiego Wrocławia do rejestru szkół i placówek niepublicznych jako placówka oświatowo-wychowawcza.

Historia nie wyjaśnia jednak wszystkiego. Sama istota pozostaje tajemnicą. Niektóre jej elementy zdradzamy, inne sami możecie odkryć jeśli do nas przyjedziecie.